Francis Ford Coppola

Amerykańska wersja ros. filmu sf o wyprawie na Marsa.

* Battle Beyond the Sun

FFC - rez. as Thomas Colchart Roger Corman - prod. Carmine Coppola (ojciec) - music

re-edited version with new footage

Są dwie wersje filmu jedna rodem z ZSRR o tytule Nebo Zovyot i wersja zamerykanizowana przez samego Francisa Forda Coppole, którego zmobilizował sam Roger Corman czyli Battle Beyond the Sun. Można oczywiście nazwać takie praktyki aktem kinowego kanibalizmu

* W ZSRR trwają przygotowania do pierwszego załogowego lotu na Marsa. Na stacji orbitalnej dobiega końca budowa kosmodromu "Ojczyzna". Na stacji znajduje się już też oczekująca na rozkaz załoga lotu. Do stacji dokuje amerykański statek "Tajfun" - jego załoga również udaje się na Marsa, o czym nie informują Rosjan podczas przebiegającego w pozornie serdecznej atmosferze obiadu. Amerykański statek ma liczne usterki - Rosjanie pomagają rywalom usunąć część z nich, ale ci odlatują przed końcem prac, chcąc za wszelką cenę wyprzedzić Rosjan i stanąć na (nomen omen) Czerwonej Planecie. Wkrótce ich statek ulega awarii, a Rosjanie ruszają na pomoc...

Przygody kobiety-detektywa.

* FFC - współscen.

Jest to pierwszy film wyreżyserowany w całości przez Francisa Forda Coppolę.

* The bellboy aspires to be a private eye and is reading a book to learn the trade. The 'suspicious' activities of women in the hotel give him a chance to practice his skills. Surprise! They are representatives of a lingerie manufacturer. To investigate further, he poses as a potential buyer, and the women take turns modeling their wares. This includes demonstrations of how easily the garments come off - making this a film destined for softcore movie palaces in the '60s.

Dwaj mężczyźni odwiedzają klub ze striptizem w Las Vegas. Każdy z nich ma swoje plany wobec zbliżającego się show.

* FFC - współscen. FFC - prod. Carmine Coppola - muzyka

Francis Ford Coppola nakręcił film w motelu w jednym pokoju w dwa dni. Po zdjęciach spał w tym samym pokoju.

Laureaci nagród Akademii – Jack Nicholson i Francis Ford Coppola połączyli siły, aby opowiedzieć historię pełną grozy. Młody żołnierz z armii Napoleona szukając pewnej pięknej, tajemniczej dziewczyny trafia do zamku Barona Von Leppe. Tam powoli poznaje przerażającą prawdę....

* The Terror

FFC - rez. uncredited + Jack Nicholson FFC - współprod. + Corman Corman - scen.

grają: Boris Karloff ,Jack Nicholson

Typowa Cormanowska improwizacja. Nakręcony naprędce, wymyślony na poczekaniu, reżyserowany po kolei przez kilka osób. Po zakończeniu filmu "The Raven" (1963), Roger Corman nakręcił ten film w ciągu zaledwie 4 dni, korzystając z tych samych dekoracji oraz zatrudniając dwóch tych samych aktorów w głównych rolach.

Ród Haloranów spotyka się w rodzinnym zamczysku w Irlandii na dorocznej uroczystości przy grobie Kathleen Haloran, która w wieku osmiu lat utonęła w jeziorze. Rozpoczyna się wewnątrz rodzinna walka o majątek, która kończy się tragicznym wydarzeniem...

* Dementia 13

FFC - współscen. Eleanor Coppola - współscenografia, żona od 63r. Corman - współprod.

Francis Ford Coppola "pożyczył" dekoracje z filmu "The Young Racers" (1963) Rogera Cormana w zamian za pomoc Corman'owi w pracach nad filmem. Również aktorzy Luana Anders, William Campbell i Patrick Magee zagrali wcześniej w "The Young Racers".

Bernard, wychowany w nadopiekuńczym domu, próbuje się usamodzielnić. Wciąż jednak liczy się z pantoflem rodziców, a dodatkowo wynajmuje mieszkanie u bardzo pruderyjnej właścicielki. Poznaje sympatyczną Amy, która okazuje mu uczucia, jednak jego ciągnie do atrakcyjniejszej i dominującej (syndrom uległości bohatera) Barbary.

* You're a Big Boy Now

FFC - współscen.

1967 nominacja Oscar Najlepsza aktorka drugoplanowa Geraldine Page

1967 nominacja Złoty Glob Najlepsza komedia lub musical; Najlepsza aktorka w komedii lub musicalu Elizabeth Hartman Najlepsza aktorka drugoplanowa Geraldine Page

1968 nominacja BAFTA Najbardziej obiecujący pierwszoplanowy debiut aktorski Peter Kastner

1967 nominacja Złota Palma Cann Udział w konkursie głównym Francis Ford Coppola

Po długim okresie wędrówki z Irlandii Finian (Astair) wraz z córką Sharon (Petula) przybywają wreszcie do Ameryki, na południe USA. Osiedlają się w małej, sielskiej miejscowości, gdzie rządzi senator Rawkins. Za nimi podąża Og - wyrośnięty skrzat, któremu Finian zwędził spełniający życzenia garniec ze złotem. Film ze wspaniałą muzyką o dyskryminacji rasowej, która panowała na starym południu.

* Finian's Rainbow

1969 nominacja Oscar Najlepsza muzyka w musicalu Najlepszy dźwięk

1969 nominacja Złote Globy Najlepsza komedia lub musical Najlepszy aktor w komedii lub musicalu Fred Astaire Najlepsza aktorka w komedii lub musicalu Petula Clark Najlepsza aktorka drugoplanowa Barbara Hancock Najbardziej obiecująca nowa aktorka Barbara Hancock

Pewnego dnia Natalie z Long Island zostawia swego śpiącego męża Vinny'ego i rusza w podróż przez Amerykę. Ma dosyć dotychczasowego życia, poza tym odkrywa, że jest w ciąży. Podróżując, bierze autostopowicza "Killera" Kilgamona (James Caan), futbolistę, który na skutek kontuzji jest upośledzony umysłowo. Zgadza się go zawieźć do jego przyjaciółki, której ojciec obiecał dać mu pracę... To klasyczne amerykańskie kino drogi.

* The Rain People \ Ludzie z deszczu FFC - wspolprod. i Lukas / American Zoetrope Eleanor Coppola (żona) - aka Gordon's Wife (Duvall)

Carmine Coppola - ojciec reżysera stworzył muzyczny motyw weselny wzorowany na "Weselu Figara", potem wykorzystany w Ojcu Chrzestnym; Caan i Duvall tez stad zabrani do OC

1969 Złota Muszla MFF w San Sebastián Najlepszy film Francis Ford Coppola

Opowieść o nowojorskiej rodzinie mafijnej. Starzejący się Don Corleone pragnie przekazać władzę swojemu synowi.

* The Godfather

FFC - współscen. z M. Puzo, na podst. jego powieści

Nino Rota + Carmine Coppola - muz.; ojciec reżysera stworzył muzyczny motyw weselny wzorowany na "Weselu Figara" do Deszczowych ludzi, potem wykorzystany w Ojcu Chrzestnym

grali tez: Robert Duvall, Sofia Coppola (Michael Francis Rizzi jako niemowlę), Gian-Carlo Coppola (syn FFC), Carmine Coppola (ojciec FFC, pianista), Italia Coppola (matka FFC), Roman Coppola (syn FFC, boy on street who attended funeral), Talia Shire (Connie, younger sister of FFC)

Sergio Leone otrzymał propozycję reżyserii filmu, którą odrzucił, chcąc skupić się na pracy nad "Dawno temu w Ameryce".

Początkowo do roli Don Vita Corleone byli brani pod uwagę m.in.: Frank Sinatra, Laurence Olivier i Orson Welles.

Al Pacino zbojkotował ceremonię rozdania Oscarów zdenerwowany faktem, że został nominowany w kategorii "Najlepszy aktor drugoplanowy", chociaż jego postać miała więcej czasu ekranowego niż późniejszy zwycięzca w kategorii aktora pierwszoplanowego - Marlon Brando.

1973 Oscar wygrana Najlepszy film - prod. Albert S. Ruddy Najlepszy aktor pierwszoplanowy Marlon Brando Najlepszy scenariusz adaptowany Francis Ford Coppola, Mario Puzo

1973 Oscar nominacja Najlepszy aktor drugoplanowy James Caan Najlepszy aktor drugoplanowy Al Pacino Najlepszy aktor drugoplanowy Robert Duvall Najlepszy reżyser Francis Ford Coppola Najlepsza muzyka oryginalna do dramatu Nino Rota Najlepsze kostiumy Najlepszy dźwięk Najlepszy montaż

1973 Złoty Glob wygrana Najlepszy dramat Najlepszy aktor w dramacie Marlon Brando Najlepszy reżyser Francis Ford Coppola Najlepszy scenariusz Francis Ford Coppola, Mario Puzo Najlepsza muzyka Nino Rota

1973 Złoty Glob nominacja Najlepszy aktor w dramacie Al Pacino Najlepszy aktor drugoplanowy James Caan

1973 BAFTA wygrana za najlepszą muzykę filmową Nino Rota

1973 BAFTA nominacja Najlepszy aktor pierwszoplanowy Marlon Brando + Koszmary (1971) Najlepszy aktor drugoplanowy Robert Duvall Najlepsze kostiumy Najbardziej obiecujący pierwszoplanowy debiut aktorski Al Pacino

* "Zawsze chciałem pokazać mafię jako metaforę Ameryki. I mafia, i Ameryka mają swe korzenie w Europie" - powiedział Coppola. Film oparty jest na słynnej powieści Mario Puzo, amerykańskiego pisarza pochodzenia włoskiego, która stała się światowym bestsellerem i przyniosła autorowi fortunę. Ukazuje on amerykańskie społeczeństwo lat 1945-1955 i więzy łączące mafię z rozmaitymi środowiskami, od Waszyngtonu po Hollywood. Przedstawia dzieje rodziny Corleone, z jej Ojcem Chrzestnym, Vito Corleone (znakomita kreacja Marlona Brando) na czele. Piękne zdjęcia, muzyka, którą zachwycił się cały świat i doskonała obsada aktorska są dodatkowymi atutami tej mistrzowsko sfilmowanej gangsterskiej sagi. Film Coppoli zdobył trzy Oscary.

Specjalista od podsłuchów usiłuje zapobiec morderstwu.

* The Conversation

FFC - scen. FFC - współprod. / The Coppola Company (as A Coppola Company Production), American Zoetrope

graja tez: Harrison Ford, Robert Duvall, Gian-Carlo Coppola (syn FFC),

"TAŚMY PRAWDY" Lumeta raz jeszcze, tylko lepiej. Zapowiedź genialnych "WSZYSTKICH LUDZI PREZYDENTA" Pakuli i "TRZECH DNI KONDORA" Pollacka.

BLOW UP Altmana

Pierwotnie wyobrażano sobie ten film jako horror z Marlonem Brando.

Robert Shields, który gra mima w sekwencji na Union Square, faktycznie był mimem na Union Square w tym czasie.

Gene Hackman nauczył się grać na saksofonie na potrzeby roli.

Coppola napisał wstępną wersję scenariusza w 1966 roku, ale nie mógł sfinalizować filmu dopóki jego "Ojciec chrzestny" nie stał się sukcesem.

Niebieska limuzyna, w której siedzi Cindy Williams pod koniec filmu była wygraną Francisa Forda Coppoli, w zakładzie ze studiem Paramount Pictures. Coppola narzekał na kombi podczas kręcenia "Ojca chrzestnego", więc szefowie studia obiecali mu nowe auto, jeśli tylko film zarobi odpowiednią ilość pieniędzy. Po tym jak "Ojciec chrzestny" okazał się wielkim sukcesem Coppola i George Lucas poszli do dilera odebrać Mercedesa, mówiąc żeby rachunek wystawił na studio Paramount.

Dodatkowe sceny do filmu, na przykład ta, w której Harry Caul stwierdza, że zaginęła mu taśma, zostały nakręcone na planie "Chinatown".

1975 nominacja Oscary Najlepszy film Francis Ford Coppola Najlepszy scenariusz oryginalny Francis Ford Coppola Najlepszy dźwięk Art Rochester, Walter Murch

1975 nominacja Złote Globy Najlepszy dramat Najlepszy aktor w dramacie Gene Hackman Najlepszy reżyser Francis Ford Coppola Najlepszy scenariusz Francis Ford Coppola

1975 BAFTA wygrana Najlepszy montaż Richard Chew

1975 BAFTA nominacja Najlepszy aktor pierwszoplanowy Gene Hackman Najlepszy reżyser Francis Ford Coppola Najlepszy scenariusz Francis Ford Coppola

1974 Cannes wygrana N.Jury Ekumenicznego Wyróżnienie specjalne F.F. Coppola Złota Palma Najlepszy film Francis Ford Coppola

* Harry (Gene Hackman), ekspert od podsłuchów, wraz z kolegami z branży zaczyna inwigilować parę nieznajomych w miejscu publicznym. Kobieta (Cindy Williams) i mężczyzna (Frederic Forrest) wyznają sobie, że czują się śledzeni i muszą spotkać się w cztery oczy. Harry, czując, że trafił na ślad czegoś wielkiego, zwleka z dostarczeniem zapisu nagrania swojemu zleceniodawcy (Robert Duvall), reprezentowanemu przez Martina Stetta (Harrison Ford). Ci jednak zrobią wszystko, by zdobyć taśmę.

W roku 1917 młody Vito Corleone stawia pierwsze kroki w mafijnym świecie Nowego Jorku. Ponad 40 lat później jego syn Michael walczy o interesy i dobro rodziny.

* The Godfather: Part II

FFC - współscen. z M. Puzo, na podst. jego powieści FFC - współprod. / The Coppola Company Nino Rota, Carmine Coppola - muz.

epizod grał Lee Strasberg - as Hyman Roth; dyrektor artystyczny jednej z najlepszych szkół aktorskich na świecie, Actors Studio; wśród aktorów pobierających tam lekcje można wymienić Marilyn Monroe, Paula Newmana, Ala Pacino, Roberta DeNiro, Jamesa Deana, Geraldine Page, Jane Fonda, Ellen Burstyn, Dustina Hoffmana i wielu innych; foto na filmweb.

grali tez: Danny Aiello, Roger Corman, Roman Coppola (jako Sonny Corleone młody, 8letni syn FFC), Vincent Coppola, Sofia Coppola (Dziecko na statku w porcie w NY), James Caan, Italia Coppola (matka FFC, ciało mamy Corleone'a), Talia Shire (Connie, younger sister of FFC)

Francis Ford Coppola miał nie najmilsze wspomnienia z kręcenia pierwszej części "Ojca Chrzestnego" i zaproponował reżyserowanie sequela Martinowi Scorsese. Został on jednak odrzucony przez producentów, więc Coppola zgodził się wyreżyserować tą część, jednak pod pewnymi warunkami np.współproducent

Marlon Brando miał zagrać w sequelu niewielki epizod, ale pamiętając, jak był traktowany przez Paramount przy realizacji pierwszej części, stwierdził, że nie weźmie udziału nawet w jednym dniu zdjęciowym.

Rolę miasteczka Corleone na Sycylii pełniło Savoca, leżące w pobliżu Taorminy. Zabieg ten wymuszony był faktem, iż Corleone w momencie kręcenia filmu było zbyt rozwinięte i zagospodarowane by zagrać swoją rolę,

1975 Oscar wygrana Najlepszy film prod. F. F.Coppola, Fred Roos, Gray Frederickson Najlepszy aktor drugoplanowy Robert De Niro Najlepszy reżyser Francis Ford Coppola Najlepszy scenariusz adaptowany Francis Ford Coppola, Mario Puzo Najlepsza muzyka oryg. do dramatu Carmine Coppola, Nino Rota Najlepsza scenografia

1975 Oscar nominacja Najlepszy aktor pierwszoplanowy Al Pacino Najlepszy aktor drugoplanowy Michael V. Gazzo Najlepszy aktor drugoplanowy Lee Strasberg Najlepsza aktorka drugoplanowa Talia Shire Najlepsze kostiumy

1975 nominacja Złote Globy Najlepszy dramat Najlepszy aktor w dramacie Al Pacino Najlepszy reżyser Francis Ford Coppola Najlepszy scenariusz Francis Ford Coppola, Mario Puzo Najlepsza muzyka Nino Rota Najbardziej obiecujący nowy aktor Lee Strasberg

1976 BAFTA wygrana Najlepszy aktor pierwszopl. Al Pacino +Pieskie popołudnie (1975)

1976 BAFTA nominacja Najlepszy montaż Nagroda za najlepszą muzykę filmową Nino Rota Najbardziej obiecujący pierwszopl. debiut aktorski Robert De Niro

* Francis Ford Coppola kontynuuje trylogię "Ojciec chrzestny" ponownie współpracując z pisarzem Mario Puzo i ukazując losy dwóch pokoleń rodu Corleone w bezwzględnym dążeniu do władzy. Reżyser podzielił swój film na dwie części. W pierwszej, stanowiącej swoisty prequel, przedstawił losy młodego Don Vito, zagranego bezbłędnie przez Roberta De Niro, który za swą kreację otrzymał Oscara dla Najlepszego Aktora w Drugoplanowej Roli. Druga część, będąca kontynuacją oryginału, ukazuje przejmowanie przez Michaela (Al Pacino) władzy w mafijnej rodzinie. Ponownie gromadząc na planie wielu znakomitych aktorów, którzy przyczynili się do sukcesu pierwszego "Ojca Chrzestnego", Coppola stworzył bez wątpienia najlepszy sequel w dziejach kina. Film otrzymał jedenaście nominacji do Oscara i zdobył sześć statuetek, w tym za Najlepszy Film roku 1974.

Apocalypse Now

FFC - współscen. npdst. powieści Conrada FFC + Carmine Coppola - muz, ojciec FFC FFC - współprod. (Zoetrope Studios)

FFC - as director of TV crew (uncredited)

Vittorio Storaro - zdj.; tez as TV photographer (uncredited)

grali tez: Laurence Fishburne as Tyrone 'Clean' Miller, Harrison Ford as plk. Lucas, Dennis Hopper as Photojournalist, Marc Coppola (bratanek FFC), Roman Coppola (syn FFC), Gian-Carlo Coppola (syn FFC), Charlie Sheen (Extra,uncredited)

Robert Duvall - Podpułkownik Bill Kilgore (napalm o poranku)

Martin Sheen miał atak serca podczas kręcenia zdjęć. Część scen, w których nie widzimy twarzy Willarda, jest grana przez dublera.

Laurence Fishburne skłamał co do swojego wieku, żeby dostać rolę w filmie. Miał wtedy zaledwie 14 lat.

Zdjęcia plenerowe kręcono w wielu miejscach na Filipinach, głównie na wyspie Luzon w Baler, Ibie, Pagsanjan i regionie stołecznym Metro Manila (Filipiny), a także na rzece Chavon (Republika Dominikany) i w Napa Valley (Kalifornia, USA).

1980 Oscar wygrana Oscar Najlepsze zdjęcia Vittorio Storaro Najlepszy dźwięk

1980 Oscar nominacja Najlepszy film F.F. Coppola, Fred Roos, G. Frederickson, T.Sternberg Najlepszy aktor drugoplanowy Robert Duvall Najlepszy reżyser Francis Ford Coppola Najlepszy scenariusz adaptowany Francis Ford Coppola, John Milius Najlepsza scenografia Najlepszy montaż

1980 Złoty Glob wygrana Najlepszy aktor drugoplanowy Robert Duvall Najlepszy reżyser Francis Ford Coppola Najlepsza muzyka Carmine Coppola, Francis Ford Coppola

1980 Złoty Glob nominacja Najlepszy dramat

1980 BAFTA wygrana Najlepszy aktor drugoplanowy Robert Duvall Najlepszy reżyser Francis Ford Coppola

1980 BAFTA nominacja Najlepszy aktor pierwszoplanowy Martin Sheen Najlepsze zdjęcia Vittorio Storaro Najlepsza scenografia Dean Tavoularis Najlepszy montaż Nagroda a najlepszą muzykę filmową Carmine Coppola, FF Coppola Najlepszy dźwięk Najlepszy film

1979 wygrana Cannes Nagroda FIPRESCI Francis Ford Coppola Złota Palma Najlepszy film Francis Ford Coppola

1980 nominacja Cezar Najlepszy film zagraniczny Francis Ford Coppola

* Luźna ekranizacja powieści Josepha Conrada "Jądro ciemności". Przeniesiona w realia wojny w Wietnamie historia kapitana Willarda (Martin Sheen), który otrzymał misję powrotu do piekła, odnalezienia i zlikwidowania pułkownika Kurtza (Marlon Brando), który, odrzucając wszelkie rozkazy dowództwa wojskowego USA, zaszył się w dżungli. Podróż Willarda to nie tylko misja wojskowa, to także psychologiczna wędrówka w głąb ludzkiego umysłu, ogarniętego wojną, okrucieństwem z nią związanym, zatraceniem człowieczeństwa i swych własnych ideałów.

Frannie i Hank spotykają się 4 lipca, by świętować czwartą rocznicę swojej znajomości. Tego dnia w Los Angeles panuje uroczysta atmosfera, mieszkańcy wychodzą na ulice i śpiewają. Dziewczyna, chcąc zrobić swojemu partnerowi niespodziankę, załatwia bilety na wyspę Bora Bora. Niepostrzeżenie kochankowie wdają się w sprzeczkę. Zaczynają się wzajemne oskarżenia o zdradę i brak zainteresowania. Wreszcie rozstają się w gniewie. Każde z nich spędza tę szaloną noc z przypadkowo poznanymi osobami...

* One from the Heart \ Ten od serca

FFC - współprod. (Zoetrope Studios) FFC - współscen.

Tom Waits - muz; tez as muzyk grający na trąbce, z Crystal Gale zaśpiewali kawał dobrego jazzu.

Vittorio Storaro - współzdj.

grali: Carmine Coppola (ojciec FFC as Łącznik w windzie), Italia Coppola (mama FFC, para w windzie), Harry Dean Stanton, Rebecca De Mornay

Z 36 milionów zainwestowanych produkcję w sumie zarobił jakieś 700 tysięcy, tak że reż. przez kolejne lata pracował za darmo, by pospłacać długi.

1983 nominacja Oscar Najlepsza muzyka Tom Waits

Rywalizacja między dwoma młodzieżowymi gangami doprowadza do tragicznych wydarzeń po obu stronach.

* Wyrzutki

FFC - współprod. (Zoetrope Studios)

FFC - współscen. npdst. powieści S.E. Hinton (Francis Ford Coppola odrzucił scenariusz Kathleen Rowell i sam napisał sporą jego część. Stowarzyszenie Scenarzystów Amerykańskich (Writers Guild of America) zabroniło jednak reżyserowi zmiany nazwiska z czołówki, dlatego oficjalnie autorką jest właśnie Kathleen Rowell.); druga obok RUMBLE FISH ekranizacja ekranizacja powieści S.E. Hinton jaką zrealizował Francis Ford Coppola. Oba filmy były kręconą niemal równocześnie i weszły na ekrany kin w USA w tym samym roku;

Carmine Coppola - muzyka

Początkowa piosenka świetna (Stevie Wonder - Stay Gold);

Gian-Carlo Coppola - associate producer

W obsadzie znaleźli się młodziutcy: Patrick Swayze, Tom Cruise, Rob Lowe, Matt Dillon, C. Thomas Howell, Emilio Estevez, Diane Lane, Ralph Macchio S.E. Hinton - epizod, autorka powiesci Tom Waits - Buck Merrill /epizod Sofia Coppola - Little Girl (as Domino)

Upadek z krzesła Dallasa (Matt Dillon) w barze był przypadkowy, widać nawet jak Ponyboy (C. Thomas Howell) śmieje się do kamery.

Rusty James stara się dorównać dokonaniom starszego brata - legendzie wśród lokalnych gangów.

* FFC - współscen. npdst. powieści S.E. Hinton .Według autorki scenariusza S.E. Hinton czas, w jakim on powstał wynosił około dwóch tygodni.

FFC - współprod. (Zoetrope Studios) + min. Gian-Carlo Coppola, Roman Coppola

Tom Waits - as Benny za barem; piosenka "Don't Box Me In" Stan Ridgway & Stewart Copeland

graja tez: Nicolas Cage, Laurence Fishburne, Sofia Coppola aka siostra Patty Gian-Carlo Coppola aka Cousin James (as Gio)

Operatorzy dźwięku mieli sporo problemów z kwestiami, które wypowiadał Mickey Rourke. Często prosili go, by robił to głośniej, dlatego nazywali produkcję filmu "Mumble Fish" (mumble - mamrotać).

Jack Nicholson odrzucił rolę ojca, gdyż nie spodobał się mu scenariusz.

1984 nominacja Złoty Glob Najlepsza muzyka Stewart Copeland

1984 wygrana MFF w San Sebastián Nagroda Specjalna (OCIC) Francis Ford Coppola Nagroda FIPRESCI Francis Ford Coppola

Harlem, rok 1928. Biały muzyk, Dixie Dwyer występuje w klubach nocnych z murzyńskimi orkiestrami. Przypadkowo ratuje zycie gangsterowi .

* FFC - współprod. (Zoetrope Studios) FFC - scen. + min. M. Puzo

graja tez: Bob Hoskins, Nicolas Cage, Laurence Fishburne, Sofia Coppola (dziewczynka na ulicy), Marc Coppola (kuzyn FFC, st. brat N. Cage);

Tom Waits as Irving Stark;

Idealne połączenie musicalu i gangsterki -stepowanie, jazz; "Chicago" wysiada; nowe aranżacje starych piosenek "Am I Blue?" "Crazy Rhythm"; duzo Duka Ellingtona;

Największa klapa Coppoli, ponieważ był to ostatni zryw jego wytwórni. Zainwestował w film mnóstwo kasy, a mu się nie zwróciła. Po tym filmie musiał zwijać interes.

Filmowi w czasie produkcji towarzyszyło tyle procesów sądowych, że w czołówce znalazło się miejsce dla firmy adwokackiej, reprezentujacą wygraną stronę.

Postać grana przez Nicolasa Cage'a, "Mad Dog" Dwyer, wzorowana była na prawdziwym irlandzkim gangsterze "Mad Dog" Collu.

Przedstawiony w filmie związek pomiędzy postaciami granymi przez Gregory'ego Hinesa oraz Maurice'a Hinesa był częściowo wzorowany na ich prawdziwym życiu.

1985 nominacja Oscary Najlepsza scenografia Najlepszy montaż

1985 nominacja Złote Globy Najlepszy dramat Najlepszy reżyser Francis Ford Coppola

1986 BAFTA wygrana Najlepsze kostiumy Milena Canonero

1986 BAFTA nominacja Najlepszy dźwięk

1985 nominacja Złote Maliny Najgorsza aktorka drugoplanowa Diane Lane +Ulice w ogniu (1984)

* Tytułowy "Cotton Club" jest nie tylko popularnym klubem jazzowym, ale również miejscem, w którym krzyżują się drogi mafijnych bossów. Tu załatwia się ciemne interesy, prowadzi negocjacje. Młody, świetnie zapowiadający się muzyk jazzowy, Dixi Dwyer pewnej nocy przypadkowo ratuje życie jednemu z najgroźniejszych gangsterów w mieście, Dutchowi Schultzowi. Wdzięczny Dutch proponuje mu pracę. Wkrótce Dixie zakochuje się w kochance gangstera i tak zaczynają się jego kłopoty.

Film ten, wyświetlany tylko w Disneylandzie, opowiadał historię załogi statku kosmicznego dowodzonej przez Kapitana Eo, która dostała się do niewoli. Okrutni przywódcy odległej planety skazują ich na wiek tortur. Kapitan Eo próbuje uratować swych ludzi, demonstrując potworom siłę rocka. Dzięki temu koncertowi diabelscy obcy przeradzają się pięknych, kochających pokój ludzi.

* FFC scen. + Lukas Vittorio Storaro - zdj. Lukas - współprod. Lucasfilm Horner (Titanic) pisze dodatkowa muzykę.

Każda minuta filmu kosztowała milion dolarów. The most expensive motion picture of all time.

Efekty specjalne jak na te czasy nawet dzisiaj powalają na kolana,włącznie z 3D. Produkcja Lukasa.

Klimat Gw.wojen. Space opera.

Miał kręcić Spielberg.

The song "We Are Here to Change the World" was not officially released until 2004.

Ran in Disneyland Park from 1986 until 1997 when it was replaced by another 3D show Honey, I Shrunk the Audience (1994). Following the sudden death of Michael Jackson in June 2009, Disney decided to reinstate Captain EO. The original show opened once again in February 2010 under the title "Captain EO Tribute." This is likely the only occurrence where a Disneyland attraction replaced the attraction that replaced it initially.

Mająca problemy w małżeństwie dojrzała kobieta traci przytomność podczas balu absolwentów. Po przebudzeniu ponownie staje się nastolatką i jako bogatsza w doświadczenia postanawia inaczej pokierować swoim życiem.

* Peggy Sue Got Married

FFC - współprod. (Zoetrope Studios)

graja tez: Barbara Harris, Jim Carrey, Helen Hunt, Sofia Coppola (plays Peggy Sue's little sister; Sofia would later direct Kathleen Turner in Przeklenstwa niewinnosci (1999)).

In addition to the opening shot being a false mirror shot, there are several other scenes that use the same technique, including the closing shot.

There are Buddy Holly song titles as a part of several characters' dialog throughout the movie. One example is when Nicolas Cage says, "Oh boy".

1987 nominacja Oscary Najlepsza aktorka pierwszoplanowa Kathleen Turner Najlepsze kostiumy Najlepsze zdjęcia Jordan Cronenweth

1987 nominacja Złote Globy Najlepsza komedia lub musical Najlepsza aktorka w komedii lub musicalu Kathleen Turner

Fantastyczne realizacje najsłynniejszych baśni.

* rez. 1 episode, 1987;

inne odc. m.in.: Peter Medak, Eric Idle, Roger Vadim, Tim Burton

grali: Shelley Duvall, Eric Idle, Anjelica Huston, Mick Jagger (The Emperor, 1 episode, 1983), Malcolm McDowell, James Coburn, Carrie Fisher, Robin Williams, Joan Collins, Christopher Lee, Liza Minnelli, Vanessa Redgrave, Matthew Broderick, Helen Mirren, Barbara Hershey, Christopher Reeve, Gena Rowlands, Alan Arkin, James Belushi, Sally Kellerman, Frank Zappa, Timothy Dalton, Klaus Kinski, Susan Sarandon, Billy Crystal, Jeff Goldblum, Sofia Coppola, Talia Shire

prod. min Shelley Duvall

6 sezonów 1982-1987

TV Puls - pod tytułem "Najpiękniejsze baśnie braci Grimm"

odc. The story of a lazy man who falls asleep in the Catskill mountains for twenty years.

Przejmująca opowieść o Kompanii Honorowej, która każdego dnia bierze udział w ceremoniach pogrzebowych żołnierzy poległych w Wietnamie. Młodzi ludzie wypełniają swoją służbę w bezpiecznej Ameryce, ale są świadkami ofiar tej bezsensownej wojny.

* Gardens of Stone

FFC - współprod. (Zoetrope Studios) Carmine Coppola - muz. na podstawie: Nicholas Proffitt "Gardens of Stone" (powieść)

graja tez: Mary Stuart Masterson, Laurence Fishburne

Griffin O'Neal został obsadzony w roli Pete'a Devebera, ale został zastąpiony przez Eliasa Koteasa, gdy syn reżysera Francisa Forda Coppoli - Gian-Carlo Coppola, zginął w wypadku motorówki spowodowanym przez O'Neala.

Role rodziców postaci granej przez Mary Stuart Masterson grają jej prawdziwi rodzice Peter Masterson i Carlin Glynn.

Tytuł filmu nawiązuje do narodowego miejsca pamięci, cmentarza zasłużonych (Arlington National Cemetery).

Biografia Prestona Tuckera (Jeff Bridges), genialnego i błyskotliwego projektanta samochodów, którego projekty odmieniły przemysł samochodowy i świat ...

* Tucker: The Man and His Dream

grali: Christian Slater (Junior Tucker) Sofia Coppola - Girl at Mellon Publicity Event (uncredited)

Carmine Coppola - muzyka Vittorio Storaro - zdj. prod. Lucasfilm

George Lucas i Francis Ford Coppola są właścicielami oryginalnych Tuckerów, których powstało tylko 51.

Podczas obiadu Tuckerów, na stole można dostrzec butelkę wina "Rubicon", które jest produkowane przez winnicę Francisa Forda Coppoli.Jeff Bridges nosi w filmie spinki do mankietów, które niegdyś należały do prawdziwego Prestona Tuckera.

1989 nominacja Oscar Najlepszy aktor drugoplanowy Martin Landau Najlepsza scenografia Najlepsze kostiumy

1989 Złoty Glob wygrana Najlepszy aktor drugoplanowy Martin Landau

1989 BAFTA wygrana Najlepsza scenografia

New York Stories

segment "Life without Zoe"

FFC scen. + Sofia Coppola Sofia Coppola - kostiumy

Sven Nykvist - zdj. (segment "Oedipus Wrecks") Vittorio Storaro - zdj. (segment "Life without Zoe")

muz. min.: Carmine Coppola (segment "Life without Zoe")

graja tez: Mia Farrow, (segment "Oedipus Wrecks") Kirsten Dunst (segment "Oedipus Wrecks") , Talia Shire, (segment "Life without Zoe"); Gia Coppola, (segment "Life without Zoe"); Adrien Brody, (segment "Life without Zoe"); Carmine Coppola (segment "Life without Zoe"); Rosanna Arquette (segment "Life Lessons") Steve Buscemi, (segment "Life Lessons") Peter Gabriel, (segment "Life Lessons") Debbie Harry, (segment "Life Lessons") Martin Scorsese (segment "Life Lessons")

Four generations of Francis Ford Coppola's family worked with him on "Life Without Zoe": his father Carmine Coppola composed the music and played the street musician, his younger sister Talia Shire played Charlotte Montez, his daughter Sofia Coppola co-wrote the screenplay with him and his granddaughter Gia Coppola played Zoe Montez as a baby.

Debut feature film for both actor Adrien Brody and actress Kirsten Dunst.

Paul Herman appeared in all three of the film's segments. He played three characters in the film: a cop in "Life Lessons", Clifford the Doorman in "Life Without Zoe" and Detective Flynn in "Oedipus Wrecks". Herman had previously appeared in films directed by Martin Scorsese, Francis Ford Coppola and Woody Allen: Scorsese's Kolor pieniedzy (1986) and Ostatnie kuszenie Chrystusa (1988), Coppola's Cotton Club (1984) and Allen's Purpurowa róza z Kairu (1985) and Zlote czasy radia (1987).

Martin Scorsese's segment "Life Lessons" was loosely based on Fyodor Dostoevsky's short novel "The Gambler". Dostoyevsky was not billed in the credits for the segment.

Prace, które maluje podczas filmu Nick Nolte, są w rzeczywistości obrazami Chucka Connelly'ego.

The film screened out of competition as the Opening Night Film at the Cannes Film Festival in 1989.

Around the time the movie was made and released, lead actors Woody Allen and Mia Farrow were in a personal relationship, which had started around 1980.

* Dzieło firmowane przez nazwiska trzech wybitnych twórców amerykańskiego kina : Woody'ego Allena, Francisa Forda Coppolę i Martina Scorsese. Trzy krótkie nowele, zróżnicowane zarówno pod względem treści, jak i stylu łączy jedynie wspólne miejsce akcji - Nowy Jork. Bohaterem zabawnej komedyjki Allena pt. "Zagłada Edypa" jest Żyd, który nie potrafi opuścić swojej matki, nawet wtedy gdy ona umiera. Scorsese opowiada w "Życiowych lekcjach" niezbyt optymistyczną historię miłosną. Głównymi jej protagonistami są: malarz przeżywający kryzys twórczy i zakochana w nim praktykantka. Wyreżyserowana przez Coppolę nowela "Życie bez Zoe" to utrzymana w baśniowym klimacie opowieść o bogatej dziewczynce, która usiłuje pogodzić skłóconych ze sobą rodziców...

Rok 1979. Starzejący się Michael Corleone chce zalegalizować swoje interesy i wyprowadzić rodzinę z mafijnego świata.

* FFC - współprod. (Zoetrope Studios) FFC + Mario Puzo - scen. Carmine Coppola - muz

grali tez: Talia Shire (Connie, younger sister of FFC), Eli Wallach, Joe Mantegna, Bridget Fonda, Sofia Coppola (as Mary Corleone), Anton Coppola (uncle of FFC), Carmine Coppola (ojciec FFC, Bandleader), Gia Coppola (wnuczka FFC), Catherine Scorsese - matka MS

Tylko pięcioro aktorów pojawia się we wszystkich trzech filmach serii: Al Pacino, Diane Keaton, Talia Shire, Richard Bright i Sofia Coppola.

Frank Sinatra, początkowo przeciwnik "Ojców chrzestnych", ze względu na popularność dwóch pierwszych części chciał objąć rolę starego Dona, ale gażę uznał za zbyt niską i wycofał się. Rolę objął Eli Wallach.

1991 nominacja Oscar Najlepszy film Francis Ford Coppola Najlepszy aktor drugoplanowy Andy Garcia Najlepszy reżyser Francis Ford Coppola Najlepsza piosenka "Promise Me You'll Remember" Najlepsza scenografia Dean Tavoularis Najlepsze zdjęcia Gordon Willis Najlepszy montaż

1991 nominacja Złoty Glob Najlepszy dramat Najlepszy aktor w dramacie Al Pacino Najlepszy aktor drugoplanowy Andy Garcia Najlepszy reżyser Francis Ford Coppola Najlepszy scenariusz Francis Ford Coppola, Mario Puzo Najlepsza muzyka Carmine Coppola Najlepsza piosenka "Promise Me You'll Remember",

1991 Złota Malina wygrana Najgorsza aktorka drugoplanowa Sofia Coppola Najgorszy debiut aktorski Sofia Coppola

* Nowy Jork, rok 1979. Rodzinie Corleone nadal przewodzi Michael (Al Pacino). On i jego żona Kay (Diane Keaton) są po rozwodzie. Ich dzieci, Mary (Sofia Coppola) i Anthony (Franc D'Ambrosio), są już dorosłe. Michael, obecnie szanowany biznesmen i filantrop, ma odebrać nagrodę od Kościoła. Nie wszystko jednak udało się uporządkować w życiu byłego mafiosa. W kolejce po władzę rodziny staje ambitny i bezwzględny Vincent Mancini (Andy Garcia), nieślubny syn starszego brata Michaela, Sonny'ego. Za namową swojej siostry, Connie (Talia Shire), Michael zezwala, aby Vincent przyjął nazwisko Corleone i stał się pełnoprawnym członkiem rodziny. Przychylność ojca chrzestnego kończy się jednak, gdy Vincent zaczyna uwodzić jego córkę.

Rumuński książę, a w rzeczywistości wampir Vlad Dracula wyjeżdża do Londynu, gdzie mieszka kobieta przypominająca mu jego tragicznie utraconą ukochaną.

* FFC - współprod. /American Zoetrope

stars: Sadie Frost, Tom Waits /R.M. Renfield/, Monica Bellucci /Narzeczona Draculi/,

Wojciech Kilara - muz

Film Coppoli jest niemal wierną adaptacją powieści Brama Stokera.

Sadie Frost ufarbowała swoje brązowe włosy na rudo po tym jak stwierdzono, że za bardzo przypomina Winonę Ryder.

Ujęcie, w którym bohater Keanu Reevesa, wchodzi do zamku Drakuli, zostało nakręcone od końca, by nadać wejściu bardziej złowrogi charakter.

Dochody z filmu uratowały przed bankructwem studio filmowe Coppoli, Zoetrope, którego szefowie przez ostatnie 3 lata zmagali się z problemami finansowymi. Ich długi sięgały 27 milionów dolarów.

Kiedy Mina wspomina swoje poprzednie życie jako Elisabeta, mówi o kraju za wielkim lasem ("land beyond a great forest"). W rzeczywistości jest to literackie określenie Transylwanii.

Obraz hrabiego Drakuli, o którym Harker wspomina po przybyciu do zamku, jest w rzeczywistości autoportretem niemieckiego malarza Albrechta Dürera, z tą różnicą, że na obrazie widnieje twarz młodego Drakuli czyli Gary'ego Oldmana.

W jednej ze scen Mina mija ogłoszenie the Lyceum Theatre and Henry Irving. Autor "Drakuli" kierował teatrem, a Sir Henry Irving był podobno jedną z pierwotnych inspiracji do stworzenia postaci hrabiego Drakuli.

Na pierwszym spotkaniu obsady filmu, Francis Ford Coppola kazał wszystkim głównym aktorom przeczytać kolejno na głos całą powieść Brama Stokera, aby dobrze wczuli się w historię Drakuli. Według Anthony'ego Hopkinsa zajęło to całe dwa dni.

W czasie kręcenia sceny, w której Drakula zlizuje krew z brzytwy Harkera, Gary Oldman był pijany. Ostatecznie scenę nakręcono po północy, co wpłynęło na jej klimat i pomogło wprawić ekipę w odpowiedni nastrój.

Mała dziewczynka, która grała dziecko niesione do krypty przez Lucy, autentycznie przestraszyła się Sadie Frost w charakteryzacji i najwyraźniej nie spodziewała się, że wystapi w więcej niż jednym ujęciu. Reżyser i aktorka musieli długo namawiać dziecko do dokończenia sceny.

Anthony Hopkins oprócz swoich dwóch ról w tym filmie (Van Helsing i Cesare) podłóżył również głos jako kapitan statku Demeter, na pokładzie którego Dracula przybył do Anglii.

Wszystkie kostiumy, których użyto w filmie były wzorowane na kostiumach z teatru Kabuki, ponieważ zajmowała się nimi Japonka Eiko Ishioka.

Fragmenty ścieżki dźwiękowej filmu wykorzystano w utworze "Thelena" (album "Monochrome z 1995 r.) holenderskiej grupy Wish, uprawiającej muzykę rock/gothic/industrial.

1993 Oscar wygrana Najlepsza charakteryzacja Najlepsze kostiumy Najlepszy montaż dźwięku

1993 Oscar nominacja Najlepsza scenografia

1994 nominacja BAFTA Najlepsza scenografia Najlepsze kostiumy Najlepsze efekty specjalne Najlepsza charakteryzacja

* Film zaczyna się w XV wieku, kiedy to wołoski książę Vlad (Oldman) wyrusza na wojnę, aby bronić chrześcijan przed najazdem Turków. W swoim zamku zostawia ukochaną Elizabettę (Ryder). Vlad wychodzi zwycięsko z wojny, zanim jednak powraca do siebie, podstępni wrogowie wysyłają do jego ukochanej wiadomość, że książę nie żyje. Zrozpaczona Elizabetta nie mogąc pogodzić się z jego śmiercią, skacze do rzeki. Kiedy Vlad przybywa do domu, dowiaduje się, że kapłani nie mają zamiaru pochować księżniczki, gdyż odebrała sobie życie. Wściekły książę niszczy kaplicę, wyrzeka się Boga i obiecuje dokonać zemsty przy użyciu złych sił. Przenosimy się do XIX wieku. Młody prawnik, Jonathan Harker (Reeves) dostaje zlecenie - ma zastąpić kolegę po fachu, Renfielda (Waits), który po powrocie z Rumunii został zamknięty w mrocznym zakładzie dla obłąkanych. Harker żegna się ze swoją ukochaną, Miną, która na ten czas zamieszka u swojej przyjaciółki, Lucy (Frost). Dziewczyna jest trochę zawiedziona, że kolejny raz muszą przekładać ślub. Harker przybywa do zamku hrabiego, lekko zdezorientowany niesamowitymi zjawiskami, które widział po drodze. Gospodarz również sprawia dziwne wrażenie, ale w końcu podpisuje akt zakupu kilku terenów w Anglii. Podczas rozmowy z prawnikiem, hrabia dostrzega zdjęcie Miny i rozpoznaje w niej swoją ukochaną sprzed wieków. Postanawia szybko zadziałać i zmusza Jonathana do zostania w zamku na miesiąc. Ten po spotkaniu z wampirzycami już nie ma wątpliwości, że miły klient jest potworem, nie może jednak się wydostać z jego siedziby. Dracula organizuje sobie wyprawę do Anglii, po drodze mordując całą załogę statku przybiera ciało młodego i przystojnego mężczyzny. W Londynie spotyka na ulicy Minę. W roli słynnego egzorcysty Doktora Van Helsinga występuje Anthony Hopkins.

Podczas balu kostiumowego Karen Powell (Diane Lane) rodzi zdrowego syna po zaledwie dwóch miesiącach ciąży. Jak się okazuje chłopiec dotknięty jest rzadką chorobą: dojrzewa i starzeje się cztery razy szybciej niż normalne dziecko... Dziesięć lat później. Jack Powell (Robin Williams) jest dziesięciolatkiem w ciele czterdziestolatka. Jego prywatny nauczyciel, Lawrence Woodruff (Bill Cosby), czuje, że chłopiec zaczyna tracić zapał do nauki. Przekonuje rodziców Jacka, by posłali go do normalnej szkoły.

* FFC - współprod. /American Zoetrope

Stars: Bill Cosby, Marc Coppola

Diane Lane, która grała matkę Robina Williamsa jest czternaście lat od niego młodsza.

If you look closely at the costume of the woman dressed as a wine bottle in the opening scenes, you'll notice the wine she's dressed as comes from Francis Ford Coppola's vineyards.

Jack cierpi na chorobę genetyczną zwaną Zespołem Wernera (inna nazwa to Progeria).

The song the boys are singing in the tree house with Bill Cosby is "Charlie Brown" by The Coasters

Ciekawy przypadek Benjamina Buttona (2008). It is referenced.

Rudy Baylor /Matt Damon/, świeżo upieczony prawnik, staje oko w oko z potężnym towarzystwem ubezpieczeniowym Great Benefit, które nie chce pokryć kosztów leczenia chłopca chorego na białaczkę. Kiedy jednak sprawa trafia do sądu, towarzystwo proponuje wartą 75 tys. dolarów ugodę. Intuicja Rudyego podpowiada mu jednak, aby się na to nie godzić, gdyż właśnie wpadł na trop wielkiej afery. Rozpoczyna się trudny i zawiły proces sądowy, w którym bohater musi stawić czoła rzeszy prawników wynajętej przez towarzystwo. Partnerem młodego jest Danny DeVito.

* The Rainmaker

FFC - współprod. /American Zoetrope FFC - scen. + John Grisham npdst. "Zaklinacz deszczu" Johna Grishama

stars: Danny Glover (sędzia), Mickey Rourke, Virginia Madsen

"How do you know when a lawyer is lying? His lips are moving"

sensacja sądowa;

1998 nominacja Złote Globy Najlepszy aktor drugoplanowy Jon Voight

Scena, w której Deck Schifflet (Danny DeVito) budzi Rudy'ego Baylora (Matt Damon) przed ogłoszeniem werdyktu, została sfilmowana w pośpiechu ku zaskoczeniu samego Damona, który zasnął po nakręceniu innej sceny.

Film jest ulubioną ekranizacją Grishama spośród wszystkich ekranizacji jego książek.

Film, który oglądają Rudy i Kelly, to "Kochanek" Jean-Jacques Annaud.

Bukareszt, 1938 rok. Nad miastem szaleje burza. W pewnego starszego człowieka uderza piorun.

* Youth Without Youth

FFC - współprod. /American Zoetrope

FFC - scen. npdst. Mircea Eliade "Dajan"- materiały do scenariusza, powieść wielkiego religioznawcy i filozofa

zabawy chronologia, proustowski efekt powrotu do "czasu utraconego";

mnogość języków świata, wieża Babel... Languages spoken in the film are English, French, Italian, Mandarin, German, Russian, Latin, Armenian, Sanskrit, Egyptian (not Arabic), Babylonian and a little Romanian. The ancient Sanskrit, Egyptian and Babylonian are authentic, researched in ancient texts and manuscripts by a team of expert linguists. The film also includes an artificial, "made-up" language, done with such integrity that it could provide the rudimentary basis of a new language.

reż. postanowił, niczym dostojny dziadek, zamęczyć nas trochę swoimi mądrościami

stars: Matt Damon, Bruno Ganz

Młoda Veronica (świetna Alexandra Maria Lara), również ofiara uderzenia pioruna, po tym incydencie zaczyna się gwałtownie starzeć.

Matt Damon appears uncredited as a journalist/CIA agent in one scene and tries to convince Dominic Matei to work for the Americans. The casting of Damon is probably an intertextual reference to Dobry agent (2006), where Damon played a very similar character in a story set in a similar time period. 1 of 1 found this interesting | Share this

André Hennicke plays a leading Nazi scientist who is a devoted follower of Adolf Hitler. Hennicke is best-known for his role as a Nazi General in Upadek (2004). His casting might be an intertextual reference to the other film.

Sokól maltanski (1941) - After they arrive in Malta, Laura asks Dominic what kind of birds there are in Malta. Dominic says there's the Maltese Falcon.

Jeżeli Francis Ford Coppola podpisuje swoje filmy dwojgiem imion, wiadomo, że traktuje dane dzieło poważnie.

piorun - "Zagadka Powdera" ("Powder"); "Fenomen"("Phenomenon")

styl Darrena Aronofsky'ego - Źródło

Francis Ford Coppola mentioned in interviews Zeszlego roku w Marienbadzie (1961), Zawrót glowy (1958) and the classical style of Yasujirô Ozu as some inspirations for Mlodosc stulatka (2007).

Może ja oglądam “Wioskę przeklętych”? Nie, to chyba nie to. To raczej “Indiana Jones”. A może “Egzorcysta”?

niezwykła muzyką Osvaldo Golijova oraz montaż zdjęć

"Youth without youth" jest filmem wyreżyserowanym przez Francisa Forda Coppolę po dziesięciu latach przerwy.

Film był finansowany przez dyrektora winnicy w Kalifornii.

Film został zrealizowany z pieniędzy, które przyniosła winnica Coppoli w Kalifornii.

Dominic (Tim Roth) has James Joyce's avant-garde book "Finnegan's Wake" (1939) in his hotel room in Geneva and seems to read it. With this obvious reference to Joyce's most experimental work director/writer Francis Ford Coppola gives the audience a clue how he wants his film to be seen. However, it is still plausible that Dominic would read such a book at that time and place: The date given by Dominic in the film is the 7th May 1941; Joyce died in Switzerland on the 13th Jan. 1941. Therefore Dominic could have read about Joyce's death in the newspapers and simply decided to buy his last novel.

* Bukareszt, 1938 rok. Nad miastem szaleje burza. W pewnego starszego człowieka uderza piorun. To profesor Dominik Matei /Tim Roth/. Udaje mu się przeżyć. Co więcej, mężczyzna odzyskuje młodość, a jego zdolności intelektualne osiągają poziom niedostępny dla przeciętnego człowieka. Jak to możliwe? Na to pytanie nauka nie zna odpowiedzi.

Matei zaś pragnie tylko jednego – chce posiąść wiedzę absolutną. Osobą Profesora zaczynają się tymczasem interesować naziści. Widzą w nim obiekt przydatny w prowadzonych przez Trzecią Rzeszę eksperymentach medycznych.

Osiemnastoletni Bennie przybywa do Buenos Aires, by odwiedzić swojego brata. *

FFC - współprod.; American Zoetrope FFC - scen.;

pierwszy obraz od czasu "Rozmowy" (1974) oparty na swoim własnym scenariuszu;

na podstawie: Mauricio Kartun "Fausta" (sztuka)

grają też: Klaus Maria Brandauer as Carlo / Alfie Tetrocini Carmen Maura as Alone

Adriana Mastrángelo, an Uruguayan opera singer who lives in Buenos Aires, has a cameo as the singer at a party.

Bennie (Alden Ehrenreich) - chłopak poszukujący starszego brata

Feature film debut of Alden Ehrenreich.

Miranda (Maribel Verdú) - znana z roli w "I Twoją matkę też"), partnerka tytułowego Tetra (Vincent Gallo);

Ehrenreich stylizowany jest na młodego Leonardo DiCaprio, a Gallo na Christophera Walkena z czasów "Łowcy jeleni"

Gdyby filmu nie podpisał Coppola, należałoby podejrzewać, że Vincent Gallo spotkał się przy wódce z Pedro Almodovarem, zadzwonili po Jima Jarmuscha i postanowili wspólnie nakręcić obraz inspirowany Freudem, którego wielki portret zawisłby na planie filmowym, niczym zdjęcie Klausa Marii Brandauera w scenie pogrzebu z "Tetra".

Zgrany do cna freudowski kompleks Edypa wciąż jednak działa, gdyż Coppola ubiera go w formę śledztwa.

Coppola zadaje ważne pytania, ale powagę traktatu filozoficznego ubiera w almodovarowski kicz. Robi to jawnie: stąd obecność Carmen Maury w obsadzie.

Z drugiej strony, aby kicz ten miał swoją urodę i znaczenie, wpisuje go w strukturę jarmuschowskiej ballady za pomocą ujęć znanych z "Truposza" czy "Inaczej niż w raju", kontemplujących pustkę i nudę jako naturalną i w zasadzie piękną scenerię życia.

Nieważne, czy Coppola posiłkuje się Freudem, Josephem Conradem czy Mario Puzem – rodzinny determinizm, od którego uciekają bohaterowie jego filmów, zawsze niechybnie ich dosięgnie.

We wrześniu 2007 roku złodzieje włamali się do domu Francisa Forda Coppoli i ukradli laptopa, na którym znajdował się scenariusz filmu.

A long quote from The Tales of Hoffmann

A scene where Tetro holds a bouquet of flowers pays tribute to Na nabrzezach (1954), where Terry Malloy (Marlon Brando) does the same thing.

One of Francis Ford Coppola's very early films, Obled (1963), is referenced in the film when the protagonist arrives at a prize ceremony carrying an axe.

The ballet sequence was directly influenced by the Michael Powell/ Emeric Pressburger classic Czerwone pantofelki (1948).

Francis Ford Coppola decided to shoot this film the same way he shot Rumble Fish (1983) (in black-and-white, with occasional bursts of colour), since both films held "a spiritual connection" with each other (both are dramas about relationships, primarily that of brotherhood).

To attain the film's visual style, director Francis Ford Coppola and cinematographer Mihai Malaimare Jr. watched Noc (1961), Baby Doll (1956) and Na nabrzezach (1954); films Coppola had admired during his student years.

2010 Nominated Goya Best Lead Actress Maribel Verdú

* Tetro, pierwszy od ponad 30 lat film Francisa Forda Coppoli według jego oryginalnego scenariusza, to opowieść o rodzinie rozdartej przez burzliwe konflikty, tajemnice i zdrady.

Jego akcja rozgrywa się w La Boca, artystycznej dzielnicy Buenos Aires i jednej z najstarszych części miasta, zamieszkanej głównie przez włoskich imigrantów. To kolebka wielu sławnych śpiewaków, muzyków, poetów i malarzy.

Tetro to imię głównego bohatera, a film rozpoczyna się od przyjazdu do Buenos Aires jego młodszego brata, Benniego. Obaj widzieli się ostatnio ponad 10 lat temu. Bennie właśnie dobiega 18-tki i przyjechał by dowiedzieć się dlaczego Tetro odciął się od rodziny i – łamiąc obietnicę – nigdy po niego nie wrócił. Ich spotkanie doprowadzi do ujawnienia głęboko skrywanej tajemnicy...

Krytycy po premierze Tetro pisali, że to najlepszy film Coppoli od Czasu Apokalipsy i wielki powrót legendarnego reżysera do formy. Podkreślano, że twórca "Ojca chrzestnego" stworzył jedno z najoryginalniejszych i najlepszych dokonań amerykańskiego kina niezależnego ostatnich lat. W rolach głównych wystąpili m.in. ekscentryczny aktor i reżyser Vincent Gallo (Buffalo 66, Brown Bunny), słynny aktor Klaus Maria Brandauer (Pułkownik Redl, Mefisto), czy Carmen Maura, jedna z ulubionych aktorek Pedro Almodóvara.

Hal Baltimore (Val Kilmer) jest podrzędnym, nie stroniącym od alkoholu pisarzem...

* FFC - scen. FFC - współprod. /American Zoetrope

grają tez: Alden Ehrenreich as Flaming Tom Waits- narrator Marisa Lenhardt - Herself - Opera Singer Kristine Hayworth

The word "twixt" is short for "betwixt", which is an archaic term for "between". This is a reference to the main character's situation between dream and reality.

The movie was inspired by a dream Francis Ford Coppola had one night.

Film kręcony w Napa (w posiadłości Francisa Forda Coppoli) oraz Kelseyville (Kalifornia, USA).

Coppola mnoży aluzje literackie: na samym początku bohater Kilmera zostaje określony "Stephenem Kingiem dla ubogich", po czym rozpoczyna się seria odwiedzin, jakie świadomość pisarza składa we śnie samemu Edgarowi Allanowi Poe, który w jednej z najlepszych scen filmu dokonuje błyskotliwej egzegezy własnego poematu "Kruk".

In the dream sequence, in which Hall Baltimore and Edgar Allan Poe are discussing writing techniques, the poem Poe refers to is "The Raven", his most famous work.

The french poem that Flamingo quotes is Charles Baudelaire's "Spleen" (Number LXXVIII) from his poem collection "Les fleurs du mal" ("The Flowers of Evil"). It is interesting to note that Baudelaire translated the works of Edgar Allan Poe - who plays a major role in this film - into French and contributed to him becoming a respected poet in Europe and eventually in the United States.

Coppola z lubością eksperymentuje z cyfrową obróbką obrazu, selekcjonując barwy i zderzając je z chromowaną czernią i bielą w ramach pojedynczego ujęcia.

Baltimore does an impression of Marlon Brando when he is thinking of ways of how to open his novel. Baltimore while doing an impression of Brando say's "The Fog on the lake was like the straight edge of a razor." The "straight edge of a razor" part while not an exact quote is very similar to the line Brando is heard saying in Czas Apokalipsy (1979), also directed by Francis Ford Coppola.

The end credits song "Nosferatu" is performed by the uncredited Francis Ford Coppola and Val Kilmer themselves.

In the song "Nosferatu", there is a lyric, "Ride the snake to the lake" which is a quote from the song "The End" by the band "The Doors". Val Kilmer plays Jim Morrison in Oliver Stone's The Doors (1991).

* Hal Baltimore (Val Kilmer) jest podrzędnym, nie stroniącym od alkoholu pisarzem. Poznajemy go w momencie, w którym przyszło mu podpisywać swoją książkę w małej mieścinie Swan Valley. Miejscowy szeryf (Bruce Dern) opowiada mu o tajemniczej masakrze z przeszłości i sugeruje, że może pomóc Halowi we wspólnym napisaniu o tym książki. Mimo początkowej odmowy, po serii niepokojących snów odnośnie historii miasta, w których często pojawia się Edgar Allan Poe (Ben Chaplin), pisarz decyduje się zgłębić tę historię.